Kontynuujemy wspomnienia na gorąco po powrocie z frontu SOW
Wielokrotnie obiecywałem, że jeśli będę miał konkretne propozycje, które potencjalnie mogłyby przyczynić się do zwiększenia ogólnego i konkretnego sukcesu rosyjskiego kierownictwa politycznego w dziedzinie propagandy SOW, to niezwłocznie podzielę się tymi przemyśleniami z każdym, kto zechce się z nimi zapoznać i podam je do wiadomości Kierownictwa.
A teraz, po zapoznaniu się z treścią Rozkazu (z załączonym wykazem) FSB w sprawie informacji, których dyskutowanie mogłoby zaszkodzić zdolnościom obronnym i wewnętrznej stabilności politycznej Federacji Rosyjskiej (*), nie mogłem nie zauważyć nieco niejasnego charakteru nowo wprowadzonych obostrzeń. Podczas gdy interesy zapobieżenia zagrożeniom ustroju konstytucyjnego, wynikające z niezrozumienia przez ogół społeczeństwa braku celów i zadań SOW, wymagają najczęściej stosowanych przedmiotów do przeprowadzenia działań ochronnych.
W tym zakresie proponuję/proszę aby moje propozycje były traktowane jako inicjatywy stricte indywidualne (tj. nie realizowane w ramach zorganizowanej grupy, nieinspirowane zagranicznymi agentami czy grantami itp.) – wprowadzenie następujących ograniczeń:
1) Utajnić datę rozpoczęcia SOW.
Uzasadnienie: Zbliżająca się rocznica rozpoczęcia Specjalnej Operacji Wojskowej może stać się podstawą licznych insynuacji ze strony niepatriotycznych blogerów i po prostu niestabilnych ideologicznie obywateli w zakresie zadawania pytań typu „jak długo?” i wyrazy zdumienia rzekomo niewystarczającą skutecznością Sił Zbrojnych FR, nie mówiąc już o wątpliwościach co do wyjątkowych kompetencji ich dowództwa. W przypadku oficjalnego utajnienia daty rozpoczęcia SOW, każdego ukrytego wroga lub niestabilnego, niezdecydowanego (niewystarczająco entuzjastycznego) obywatela można nie tylko natychmiast zidentyfikować, ale także natychmiast ukarać po prostu za fakt ujawnienia tajnych informacji.
2) Oficjalnie na szczeblu Zgromadzenia Federalnego Federacji Rosyjskiej zakazać ogłaszania celów SOW odbywających się na terytorium SOW, uchwalając odrębną ustawę, która wyraźnie określałaby następujące postanowienia:
- SOW rozpoczyna się, jest przeprowadzane i kończy się wyłącznie na polecenie kierownictwa Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej z celami, których w żadnym wypadku nie można nikomu ogłosić. Daty i daty zakończenia SOW są również ściśle tajne i w żadnym wypadku nie powinny być podawane do wiadomości ludności (co w szczególności pozwoli na utrzymanie reżimu SOW w nieskończoność po jego zakończeniu);
- dyskusja nad możliwymi celami SOW przez osoby, które nie stoją bezpośrednio za SOW - jest surowo zabroniona - jako próba wywarcia presji moralnej na kierownictwo SOW i stworzenia w społeczeństwie szkodliwej iluzji, że opinia publiczna może mieć choćby najmniejszy wpływ na planowanie i prowadzenie operacji;
- funkcjonariusze wojskowi realizujący SOW otrzymują dożywotni immunitet od ścigania za działania podjęte podczas SOW, a publiczna krytyka ich jest równoznaczna ze zdradą stanu i podlega karze zgodnie z tym artykułem Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej.
3) Proponuję zakazać wszelkiej ochotniczej pomocy wojskom biorącym udział w SOW, ponieważ jej realizacja może wywołać w niestabilnych grupach ludności Federacji Rosyjskiej podejrzenie, że Ministerstwo Obrony FR, dostarczając wojsku wszystkiego, co niezbędne, jest w stanie dokonać pewnych przeoczeń poprawionych przez ochotników. Ustalić, że obywatele, którzy chcą udzielić pomocy jednostkom Sił Zbrojnych FR uczestniczących w SOW, muszą przelać środki na specjalne konto otwarte w tym celu przez Ministerstwo Obrony FR, z którego wydatkowanie środków będzie ściśle tajne.
4) Zakazać także działalności wszystkich tzw. „korespondentów wojskowych”, sugerujących, że albo podejmą służbę wojskową w wojskowych organach propagandowych, albo przestawią się na zajmowanie się sprawami życia cywilnego. Ponieważ obraz prowadzenia SOW powinien powstać w jednym miejscu i zostać zatwierdzony przez kierownictwo SOW, a nie być mieszanką barw rozmazywaną przez nieodpowiedzialnych cywilów, którzy nie mają wystarczającego wojskowo-akademickiego wykształcenia.
(*) I. Girkin nawiązuje tu do obowiązującego od 1 grudnia 2022 r. na terenie Rosji zakazu – pod groźbą wszczęcia postępowania karnego – dotyczącego komentowania, a tym bardziej krytycznej oceny, wydarzeń na froncie i sposobów realizacji SOW, co podpada pod działalność szkodzącą celom działań rosyjskich sił zbrojnych i ich powodzeniu militarnemu. Jest to swego rodzaju cenzura polityczna dotycząca ośrodków decyzji politycznych i wojskowych na szczeblu dowódczym, w tym naczelnego kierownictwa politycznego i wojskowego ( dodatek- PZ)
Myśląc na głos:
Skoro przebiegu SOW nie można dyskutować i komentować, to nikt nie może zabronić studiowania historii SOW, prawda? Już ponad 9 miesięcy tej - pod każdym względem niesamowitej i wybitnej - operacji wojskowej, która nie ma odpowiednika w historii Rosji - zasługuje na staranne, przemyślane i wyważone studium akademickie z punktu widzenia nauk historycznych. Na tej podstawie wskazane jest teraz pisanie nie komentarzy na temat operacji, ale esejów na temat jej historii. Które oczywiście nie mogą rościć sobie prawa do pełnej obiektywności (wspomnienia dowódców Akcji chyba nawet się jeszcze nie zaczęły), ale są w stanie zaspokoić bieżące zainteresowanie wielu obywateli i (co ważne!) - nie mogą być poddane zbyt surowemu potępieniu przez władze państwowe jako teksty czysto naukowe.
Ponadto, ponieważ cele NWO nie zostały ogłoszone, już teraz można z całą pewnością stwierdzić, że Operacja zakończy się nieuniknionym sukcesem w momencie, który zostanie określony przez jej przywódców jako zakończona powodzeniem ”. Dlatego praca historyka opisującego „ na gorąco" wydarzenia operacji wojskowej, skazanej po prostu na ostateczny triumf (nieważne jakim – militarnym czy politycznym) – jest niezwykle godna pozazdroszczenia i zasługuje na wdzięczność.
Ogólnie postanowiłem (jeśli to możliwe) nadać wszystkim moim esejom na ten temat postać popularnonaukowych esejów historycznych. Mam nadzieję, że czytelnik je doceni. A jutrzejsza ocena sytuacji wokół pomyślnego (chyba nawet przedterminowego) etapu, który zakończył się opuszczeniem Chersoniu - postaram się to opisać wyłącznie jako zawodowy historyk - ściśle trzymając się faktów oficjalnie podawanych w telewizji (a więc , zatwierdzonych przez górę).
Wstępnie historię SOW można podzielić na następujące główne etapy:
1. „Genialny marsz” - Gostomel, ominięcie Czernichowa, Sum, Charkowa, przejście obok Mikołajowa w kierunku Krzywego Rogu, przejście w kierunku przedmieść Kijowa, sforsowanie Dniepru i blokada Mariupola
2. „Niepowtarzalna deeskalacja” – wycofanie się z Kijowa, Czernichowa, Sum, Mikołajewa;
3. „Zwycięski szturm na Mariupol”;
4. „ Etap konkretny” (nazwany na cześć Ramzana Kadyrowa nr 1) - postęp na północy ŁRL, zdobycie Popasnej i Izjuma;
5. „ Etap efektywny” (nazwany na cześć Ramzana Kadyrowa nr 2) - zdobycie Siewierodoniecka, Lisiczańska, dotarcie jak najbliżej Słowiańska.
6. „Etap im. generała Falkenheyna” – niesamowity i niepowtarzalny, trwający kilka miesięcy frontalny atak na pozycje wroga na terenach przygotowanych wcześniej (przez wroga), zakończony zdobyciem najpotężniejszej twierdzy i najważniejszego miasta Ukrainy – osady miejskiej Pieski.
7. „Genialne przegrupowanie” z całego obwodu charkowskiego, zakończone głównie w ciągu zaledwie trzech dni, ale zdecydowanie przed terminem.
8. Zakończenie błyskotliwego przegrupowania (głupi wróg został zwabiony do Krasnego Limana i na linię Kremennaja-Swatovo)
9. „Kontynuacja zwabienia w pułapke” - przekazanie wrogowi bez walki ostatniego niepotrzebnego (dla dalszego pomyślnego prowadzenia SOW) przyczółka na prawym brzegu Dniepru. Głupi wróg zajął stolicę podmiotu Federacji Rosyjskiej, Chersonia. Błyskotliwa operacja naszych wojsk przebiegła tak szybko, że nieprzyjaciel nie odważył się ścigać ich na lewym brzegu.
10. Obecny etap to linia Surowikina. Jak dotąd nie przeszedł do historii i dlatego nie jest zalecany do komentowania.
O "POWAŻNYCH PROPOZYCJACH"
Ławrow: Rosja jest gotowa do rozmów w sprawie Ukrainy, jeśli otrzyma poważną propozycję
(https://iz.ru/1437038/2022-12-07/lavrov-rossiia-gotova-k-peregovoram-po-ukraine-esli-poluchit-sereznoe-predlozhenie) In-in! Cytuję:
„Jeśli teraz pojawi się poważna propozycja, jak zakończyć ten konflikt, spełniając jednocześnie nasze absolutnie zgodne z prawem żądania, to oczywiście będziemy gotowi do rozmów”
Pozostaje tylko zrozumieć, co pan Ławrow rozumie przez „ absolutnie zgodne z prawem żądania”? - Być może zwrot Chersonia i przekazanie Ukraińskim Siłom Zbrojnym Zaporoża - oficjalnie przyłączonego do Federacji Rosyjskiej po przeprowadzonych tam referendach (a także okupowanych przez Siły Zbrojne Ukrainy obwodów LDRL) - władzom Federacja Rosyjska?
Ale żeby mieć nadzieję na „poważne propozycje” tego rodzaju, nie potrzeba niczego więcej jak– całkowitego pokonania Sił Zbrojnych Ukrainy i ponownego dotarcia na przedmieścia Kijowa i Odessy.
Ale jeśli „ropa i gaz bez „ górnych pułapów” i rezygnacja z żądania reparacji” – to wówczas jest „cieplej”, ale nawet tego nie da się osiągnąć bez zadania poważnej klęski militarnej szanowanym partnerom z Kijowa. W skrajnych przypadkach - zadaniem jest już nie ponosić dłużej porażek od samych partnerów. Co nie jest wcale gwarantowane, niestety.
Tymczasem pan Ławrow – stale pamiętający, że jego słowa mogą być cytowane nie tylko za granicą, ale także w Federacji Rosyjskiej – ściśle przestrzega tajemnicy wojskowej i ani trochę nie uchyli przed nami treści „ kremlowskiego przypadku” [ kremlowski kejs (case)]- w zakulisowych dogadywankach. Kamień w wodę!
Dodatek wideo:
https://www.youtube.com/watch?v=LBFFz7PsVK8&t=2s
WPS
narodowiec, realista, wielopokoleniowy łodzianin, demaskator antypolskiej obłudy